ParthaLakhi

সময়ে সকলো কথা শিকাই দিয়ে। যিবোৰ আঘাতৰ বাবে এদিন জীৱনটো কৰবাত ৰৈ গৈছিল আজি সেই আঘাতৰ দাগবোৰেই জীৱনৰ লগত সংগ্ৰাম কৰিবলৈ শক্তি দিয়ে। ভুলবোৰৰ পুনৰাবৃত্তি নকৰিবলৈ আওৰাই দি...

জীৱনটো কৰবাত ৰৈ গ'ল । কঢ়িয়াই ফুৰিছো কেৱল এটা মৃত দেহ ।

জীৱনৰ আটাইতকৈ মহৎ শিক্ষা পোৱা যায় জীৱনৰ আটাইতকৈ বেয়া কৰ্মৰ পৰা ।

আজি জানা বহু দিনৰ মূৰত বাৰিষাৰ বৰষুণ জাকত বৰকৈ তিতিলো আৰু জানা স্মৃতিৰ কোনোবা এখিলা পাত ক'ব নোৱাৰাকৈ খোল খাই গ'ল । প্ৰায় দহটা বাৰিষাই পাৰ হ'ল সেই বৰষুণৰ দিনটো । তোমাৰ হতে প‌...

মই কেতিয়াও তোমাৰ দৰে হব নোৱাৰিলো, মই মোৰ দৰে হলো । বাৰে বাৰে চেষ্টা কৰো তোমাৰ দৰে হবলৈ কিন্তু মই যে মোৰ দৰে হলো ।

এৰি দিলো নিজকে সময়ৰ সোঁতত । লক্ষ্যবিহীন উদ্দেশ্যবিহীন মোৰ এই যাত্ৰা । এৰি দিলো মোৰ জীৱন নাৱৰ বঠাডাল । সময় নামৰ বতাহ জাকৰ লগত খেলিবলৈ ।

তুমি দিয়া আঘাতৰ দাগবোৰ আজিও মই হৃদয়ত কঢ়িয়াই ফুৰিছো।

বহু প্ৰশ্নৰ উত্তৰ বিচাৰি পোৱা নায়। হয়তো কেতিয়াও নাপাম। বিচাৰি পোৱা নোপোৱাৰ যন্ত্ৰনাই হৈছে জীৱন।

উভতি অহাৰ সকলো বাট বন্ধ কৰি নিদিবা, নহ'লে কেতিয়াবা উভতিব বিচাৰিলেও কিন্তু বাট বিচাৰি নাপাব ।

কেতিয়াবা লিখিম বুলি হাতত কলম তুলি লোৱাৰ পাছতো একো লিখিব পৰা নাযায়, হয়তো কিছুমান অনুভূতি শব্দৰে প্ৰকাশ কৰিব নোৱাৰি। কেৱল মাত্ৰ অনুভৱহে কৰিব পৰা যায়।

ঘড়ীৰ কাটাৰ বিপৰীত দিশত যাব পৰা হ'লে অতীতৰ বহু ভুলৰ শুধৰণি কৰিলোঁ হয় |