হাতত কলম তুলি লওঁ আকৌ এবাৰ। কব নোৱাৰা কথা বোৰ শব্দৰ ৰূপ দিবলৈ। বুকুৰ মাজত হেঁচা মাৰি ৰখা কথাবোৰ শব্দৰ ৰূপ দিবলৈ। যিবোৰ কথা তুমিও বুজি নোপোৱা, সেইবোৰ কথা কবলৈ হাতত কলম তুলি লওঁ।
অতীতৰ বহু কথাই আমনি কৰে। এতিয়াও নষ্টালজিক কৰি তোলে। যদিও এতিয়া বহু কথাই আজি তোমাৰ পাহৰণিৰ গৰ্ভত । কিন্তু মইযে বাৰে বাৰে নষ্টালজিক হৈ পৰো।
Comments
Post a Comment