কেতিয়াবা কেতিয়াবা অনুভৱ হয় সকলো পোৱাৰ পিছতো, সকলো থকাৰ পিছতো যেন মই এটা বৃহৎ ভিৰৰ মাজত অকলে ৰৈ আছো। মোৰ আশে-পাশে অজস্ৰজন ঘূৰি ফুৰিছে, মোৰ উপস্থিতিক আওকাণ কৰি।
অতীতৰ বহু কথাই আমনি কৰে। এতিয়াও নষ্টালজিক কৰি তোলে। যদিও এতিয়া বহু কথাই আজি তোমাৰ পাহৰণিৰ গৰ্ভত । কিন্তু মইযে বাৰে বাৰে নষ্টালজিক হৈ পৰো।
Comments
Post a Comment