ParthaLakhi

নিজৰ লগত যেতিয়া কথা পাতো কেতিয়াও অনুসূচনাত ভুগিব লগা হোৱা নাই আৰু ভৱিষ্যতলৈও নহয় বুলি নিজৰ ওপৰত বিশ্বাস আছে। অনুসূচনাত ভুগিবলে মই কাৰো হত্যা কৰা নাই আৰু কেতিয়াও কৰিবও নোৱাৰো। কাৰণ মই মোৰ বিৰুদ্ধে যাব নোৱাৰো।

সকলোৰে আগত মিছা মাতিলেও নিজকে মিছা মাতিব নোৱাৰো। সকলোৰে চকুত তোমাক পাহৰাৰ অভিনয় কৰিলেও কিন্তু হৃদয়ৰ কোনোবা এটা কোণত তুমি আজিও জীয়াই আছা। যদিও জানো আজি তুমি মাথো এটা সামাজিকহে মোৰবাবে।

কিছু পুৰণি গীতৰ কলি গুণগুণাই আজিও মই আন্ধাৰ সতে কথা পাতো। বহু কথাই আন্ধাৰে কাণে কাণে কৈ যায়। জীৱনত পোৱা- নোপোৱাৰ হিচাপ দি যায়। পোহৰৰ সতে যুঁজাৰ সাহস দি যায়। ভুল শুদ্ধ বিচাৰ কৰিবলৈ শিকাই যায়। আন্ধাৰ মোৰ বৰ প্ৰিয় কাৰণ মোক মোৰ সতে যুঁজিবলৈ শিকাই যায়।