এতিয়াও উজাগৰী নিশা কটাও, পুৰণি সপোনবোৰে কৰবাত আঘাত কৰি থৈ যায় আৰু সেই আঘাতবোৰ মেৰামতি কৰি পুনৰ আগুৱাই যাবলৈ এটা বৃথা চেষ্টা কৰোঁ।
অতীতৰ বহু কথাই আমনি কৰে। এতিয়াও নষ্টালজিক কৰি তোলে। যদিও এতিয়া বহু কথাই আজি তোমাৰ পাহৰণিৰ গৰ্ভত । কিন্তু মইযে বাৰে বাৰে নষ্টালজিক হৈ পৰো।
Comments
Post a Comment