ParthaLakhi

এটা লক্ষ্যবিহীন জীৱন। কি কৰিছো, কিয় কৰিছো তাৰ উত্তৰ মোৰ ওচৰত নাই বা জনাৰো ইচ্ছা নাই। সেইবাবে এই বিশৃংখল জীৱনটোৱে এতিয়া মোৰ প্রিয়। 

কেতিয়াবা কেতিয়াবা মনে নিবিচৰা কথাবোৰো কব লগা হয়, হয়তো আজি তুমি তাৰ উত্তৰ নাপাব; কিন্তু মোৰ বিশ্বাস এদিন তুমি কথাবোৰৰ উত্তৰ বিচাৰি পাবা আৰু সেইদিনা মোৰ ওপৰত কৰা অভিমানবোৰো তোমাৰ নোহোৱা হব।

মই যতেই থাকো বা যিয়ে কাৰো সদায় তোমাক মোৰ মাজতেই কঢ়িয়াই ফুৰিম। কাৰণ তোমাৰ উপস্থিতি মই প্ৰতিটো মুহূৰ্ততেই অনুভৱ কৰো। কিয়নো মই তোমাতেই আৰম্ভ আৰু তোমাতেই শেষ।

ভাল লগা মুহূৰ্তবোৰ, মিঠা সময়বোৰই এতিয়া মই কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিছোঁ কিয়নো এই মুহূৰ্তবোৰে এই সময়বোৰেই মোক আগবাঢ়ি যোৱাত সহায় কৰে, মোক স্থিৰ কৰি ৰাখে।

সেইবোৰ বস্তু মই ভাল নাপাওঁ যিবোৰ এদিন আমি ভাল পাইছিলোঁ। সেইবোৰ বস্তু আজিকালি মই ভাল পাওঁ যিবোৰ তুমি বেয়া পোৱা।